อยากเห็นศรีสะเกษ....ในมุมนี้บ้าง ( ตอน ทำไมต้อง No Child
Left Behind (NCLB) ?
โดย...นุกูลกิจ ทวีชาติ
“เด็กหลังห้อง” เป็นคำเรียกขานของครูสำหรับนักเรียนที่ไม่สนใจการเรียน ไม่มีความสุขในการเรียน มีพฤติกรรมเสี่ยงด้านต่าง ๆ จนมีแนวโน้มว่าจะไม่จบการศึกษา เด็ก ๆ
กลุ่มนี้ส่วนใหญ่จะถูกมองข้ามจากครูผู้สอนและไม่ค่อยให้ความสนใจเท่าใดนัก จึงดูเสมือนว่า เขาเหล่านั้นถูกทอดทิ้งโอกาสและไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร
ผลที่เกิดขึ้นจากการจัดการศึกษาของโรงเรียนในแต่ละปีการศึกษา จึงมีภาพแสดงความยินดีของนักเรียนที่สำเร็จการศึกษากับภาพแห่งความเศร้าสร้อยของนักเรียนที่ไม่สำเร็จการศึกษา วนเวียนอยู่แบบนี้ทุกปีการศึกษาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากบทเรียนนี้ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าเด็กนักเรียนนั้นเขามีความต่าง เขามีศักยภาพที่ไม่เหมือนกัน และมีความพร้อมหรือวุฒิภาวะที่แตกต่าง
ถ้ามองจากมุมดังกล่าว ครูจึงมีบทบาทสำคัญในการดูแลช่วยเหลือเด็กหลังห้องกลุ่มนี้เป็นพิเศษ
“ไม่ทิ้งเด็กไว้ข้างหลัง...ไม่มีเด็กคนใดถูกทอดทิ้งไว้ข้างหลัง” No Child
Left Behind (NCBL)
ซึ่งแนวคิดดังกล่าวนี้
นายรณชัย สุขสมบูรณ์ ผอ.สพม.32 ได้นำมาเป็นจุดเน้นเพื่อลงสู่สถานศึกษา
โดยได้ชี้แจงหลักการและแนวปฏิบัติสู่พี่น้องเพื่อนครูว่า...
“ไม่ทิ้งเด็กไว้ข้างหลัง” No Child
Left Behind (NCLB)
เป็นรูปแบบการบริหารจัดการ
โดยน้อมนำพระราชดำรัสในหลวง ร.9 “เด็กรักครู ครูรักเด็ก” มาใช้ในการเรียนรู้ระหว่างครูกับนักเรียนด้วยความรัก เพื่อให้นักเรียนทุกคนมีความสุข เป็นคนดี
มีทักษะชีวิต ได้พัฒนาเต็มศักยภาพของแต่ละบุคคล
ประสบผลสำเร็จจากการเรียนรู้เพื่อการศึกษาต่อและประกอบอาชีพ
โดยไม่มีนักเรียนคนใดถูกทอดทิ้งไว้ข้างหลังโดยเฉพาะเด็กหลังห้อง
การนำรูปแบบการบริหารจัดการตามแนวคิด No Child
Left Behind (NCLB) มีวัตถุประสงค์อยู่ 3 ประการ ประกอบด้วย
หนึ่งเพื่อน้อมนำพระราชดำรัสในหลวง
ร.9 “เด็กรักครู ครูรักเด็ก”
สู่การปฏิบัติ
สองเพื่อดำเนินงานตามพระบรมราโชบายด้านการศึกษา ในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณบดินทรเทพยวรางกูร และสามเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของนักเรียน โดยขับเคลื่อนแนวคิด No
Child Left Behind
(NCLB) “ไม่มีเด็กคนใด ถูกทอดทิ้งไว้ข้างหลัง”
การพัฒนาศักยภาพนักเรียนรายบุคคลให้มีความสุขในการเรียน จบการศึกษาในปีการศึกษานั้น ๆและมีทักษะชีวิตด้านการศึกษาต่อและการประกอบอาชีพที่สุจริต จึงมีความสำคัญในลำดับต้น ๆ ที่ครูต้องทำความเข้าใจและเข้าถึงเด็กหลังห้องกลุ่มนี้ให้มาก
เพราะถ้าเรามัวหลงแต่ชื่นชมเด็กที่เรียนเก่งอย่างเดียว และไม่สนใจหรือไม่ใส่ใจดูแลเด็กหลังห้องอย่างที่ควรแล้ว การขับเคลื่อนแนวคิด No Child
Left Behind (NCLB) ก็จะไม่เห็นประสบผลสำเร็จ
ช่วยกันนะครับคุณครู อยากเห็นโรงเรียนต่าง ๆในมุมแบบนี้บ้าง นี่แหล่ะคือคำตอบที่ว่า ทำไมต้อง
No Child
Left Behind (NCLB) “ไม่ทิ้งเด็กไว้ข้างหลัง...ไม่มีเด็กคนใดถูกทอดทิ้งไว้ข้างหลัง”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น